Met drie Grammy's op haar naam mag Dee Dee Bridgewater zich gerust een jazzicoon noemen. Met haar nieuwste plaat Memphis... Yes, I'm Ready keert de zangeres terug naar haar geboortestad in het diepe zuiden van de VS, die zo liefdevol 'Soulsville' wordt genoemd. De muziek werd opgenomen in een studio niet ver van het ziekenhuis waar de diva geboren werd. Haar vader was een trompetspeler en dj bij een lokaal radiostation. Jaren na de verhuis van zijn gezin naar Michigan bleef hij de platen van de lokale muziekscène draaien. "Zelfs als jong meisje raakte de muziek van mijn vader mij enorm, het deed mij dansen en tegelijkertijd huilen van emotie. Met mijn album Red Earth uit 2007 ging ik op zoek naar de roots van mijn Malinese voorouders, maar nu bleef ik bij de muziek die mij het nauwst aan het hart ligt", verklaart Bridgewater haar nieuwste muzikale zoektocht. Het resultaat is een album dat klinkt en voelt zoals Memphis klinkt en voelt, maar tegelijk ook zoals Dee Dee Bridgewater klinkt en voelt: vol vurige passie, originaliteit en met een ongelooflijk dynamische benadering van de songs. Het album is een ode aan de blues en R&B van eind jaren '60 en de beginjaren van haar carrière. Naast enkele nieuwe nummers, bevat het ook een aantal herbewerkingen van Amerikaanse klassiekers als The Trill is Gone (BB King), I Can’t Stand the Rain (Ann Peebles) en Try a Little Tenderness (Otis Redding). Het is weeral bijna vijf jaar geleden dat ik Dee Dee Bridgewater zag schitteren. Toen was ze ze aan de zijde van Ramsey Lewis een van de hoogtepunten van Gent Jazz. Voor vanavond had ze bandleider en toetsenist Farindell Smith meegebracht, met de soundbepalende Charlton 'CJ' Johnson op gitaar, een bassist en een drummer, en twee blazers, En ook wat witte krullen, want het meestal kale jazzicoon laat sinds enige tijd haar haar terug groeien. Na een Booker T. intro begroet ze ons in vlekkeloos Frans, we zijn tenslotte in België, en we voelen meteen dat Dee Dee ook heel wat te vertellen heeft. Opener 'Going Down Slow' en een soulvol 'Giving' Up' van Gladys Knight zetten meteen de toon. Ze vertelt dan over een man die ze binnenkort gaat ontmoeten maar nog nooit gezien heeft en ze heeft blijkbaar grote verwachtingen, want sensuele moves begeleiden het overduidelijke 'Yes I'm ready'. 'Why (Am I treated so Bad' leent ze dan weer van de Staple Singers, maar we onthouden vooral het verhaal er rond. Het letterlijk donkere verleden van vooral de zuidelijke staten, de eerste zwarte kinderen op een school uitsluitend voor blanken, het inzetten van de nationale Garde en van de federale troepen om dit te verhinderen of mogelijk te maken. Het zijn toestanden die ons nu nog naar de keel grijpen. Een dikke duim kreeg ze van Carla Thomas in de studio voor haar versie van 'B.A..B.Y.' en van ons krijgt ze die ook, Soul met een flinke laag pathos. En blues met nog een dikkere laag pathos; Het wordt een echt bluestheater met de zangeressen in een medley en de bassist als 'Hound Dog' in een zeer entertainende versie van Big Mama Thornton, Ze sluit af met 'The Thrill is Gone', zowat het bekendste nummer van de King of the Blues. Onze diva is nog niet uitgezongen, laat staan uitverteld, en in de bisnummers krijgen na Otis Redding's 'Try a Little Tenderness', met de blazers in de hoofdrol', een onverwacht eerbetoon aan haar pas overleden moeder en zingt ze 'Purple Rain' van Prince voor iedereen die recent iemand verloor. De gitaarsolo van CJ past perfect in het plaatje. Muzikaal is dit top, en de onderliggende boodschappen i.v.m. verdraagzaamheid en positieve samenleving doen geen afbreuk aan het hoge gehalte aan entertainment van vandaag. Dee Dee Bridgewater heeft ons laten zien dat de muziek uit Memphis even fris als tijdloos is, en blijft een topperformer. Johan Vanonckelen Dee Dee Bridgewater (voc)/Farindell Smith (keys)/Charlton 'CJ' Johnson (g)/ Barry Campbell (b)/Carlos Sargent (dr)/Bryan Lockhart (sax)/Curtis Pulliam (tr)/Monet Owens (voc)/Shontelle Norman (voc) Setlist: Intro/Going Down Slow/Giving Up/I Can't Get Next to You/Yes, I'm Ready/Why (Am I Treated so Bad)/B.A.B.Y./Don't Be Cruel/I Can't Stand the Rain/The Sweeter he Is/Hound Dog/The Thrill is Gone/ Bis: Try a Little Tenderness/Purple Rain/One Lo
0 Reacties
Uw commentaar zal worden geplaatst nadat het is goedgekeurd.
Laat een antwoord achter. |
JiVeTwo passions, Archives
Maart 2020
Categories |